Старонка:Zbor t1v2 1928.pdf/104

КАТАРЖНІКІ

Цесны дворык. Няпрыгожа!
Дзьверы пад замкамі,
У тры сажні агарожа, —
Глуха, як у ямі.

Толькі бразгаюць кайданы
Дзікім бразгатаньнем.
Звон пакуты, звон паганы
Аддае стагнаньнем.

Будзіць звон той боль у сэрцы,
Смутак наганяе.
Цяжка, цяжка ў паняверцы!
Ой, доля ліхая!

∗
∗     ∗

Сьвеціць сонца, жарам пыша,
Ў небе — ні хмурынкі.
Лёгкі ветрык сад калыша,
Гойдае галінкі

Ды жартліва задзімае —
Накурыць, напыліць,