Старонка:Zbor t1v2 1928.pdf/101

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка была вычытаная

ПІСЬМО З АСТРОГУ

— Напішы мне, калі ласка,
Пісямко да хаты!
Піша з дому мне Параска,
Што сын здан ў салдаты…

Охо-хо! — Пракоп ўздыхае
Джургае чупрыну,
А ў руках пісьмо трымае
І канвэрцік сіні.

Просіць шчыра грамацея,
Нават шапку скінуў.
Сам Пракоп пісаць ня ўмее —
Дзе? Ў бядоце гінуў!

Гадаваўся на мякіне,
Жыў з худобай змалку.
Смак жыцьця пазнаў на сьпіне,
Высах сам у палку.

А нарэшце, вось, папаўся
Ў сьпісак арыштанскі,
А за што? Нібы зьбіраўся
Падпаліць лес панскі!