Старонка:Zbor t1v1 1928.pdf/315

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка была вычытаная

— Вось дурная, — кажа матка: —
Ці-ж то можна гэтак клесьці?
Як зьядуць ваўкі ўсё стадка,
Што-ж сама ты будзеш есьці?

Сама-ж любіш, нябось, мяска
І аладкі мазаць тукам?
Дык і пасьвіць трэба, краска!
Пры авечках стаяць крукам.

А хвалілася: „ого, я!..“
Ну, ня плач!.. Ох, ты блазнота!.. —
Плача горш дзіця малое.
Ох, як пасьвіць не ахвота!

Самой матцы Нінкі шкода,
Дый куды ёй пасьвіць стадка?
Які розум яе? годы?.. —
Чуць сама ня плача матка.

1911 г.

|}