Старонка:Zbor t1v1 1928.pdf/310

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка была вычытаная

Каля грэблі за балотам
Людзі начавалі
Аж з-пад Пінску шлі пяхотам,
Таварыну гналі.

Сутунела. Ў цёмным лесе
Галасілі совы.
Нікла ў мроку ўсё Палесьсе,
Бор драмаў хваёвы.

На балоце з чаратамі
Лазьнякі шапталі,
Дзесь у пушчы, за дубамі,
Пугачы крычалі.

Месяц бледны срэбрам ліўся
У нетры ночы шэрай.
Люд гудзеў і варушыўся,
Заняты вячэрай.

А касьцёрчык так прыветна
Мігацеў-сьвяціўся,
А над лесам чуць прыметна
Слаўся дым і віўся.

Залатымі матылькамі
Іскаркі ўзьляталі
І высока над лістамі
Гасьлі, прападалі.