Старонка:Zbor t1v1 1928.pdf/309

МАТЧЫНА ПРЫЧЫТАНЬНЕ

Верхам крыжастым узьняўшысь высока,
Хмурыя ёлкі панура шумяць.
Дзе-ні-дзе вынікне дуб адзінока,
Дзе-ні-дзе вязы, як вежы стаяць.

Дзікае месца! лясы і балота,
Купін мільёны, кусты лазьняка.
Боязна шэпчуць аеры, чароты,
Глуха, трывожна шуміць асака.

Лозы і травы штось цёмнае баюць,
Што? невядома для нашых вушэй.
Нутры лясныя спрадвеку хаваюць
Нейкую тайнасьць ад вока людзей.

Чорная грэбля лягла праз балота.
Хвораст, бярвеньне, як рэбры, тырчаць.
Грэбля паганая — гразь і плюхота.
Слава нядобрая ходзіць пра гаць!