Гэта старонка была вычытаная
Толькі-ж ціха-ціха ў полі,
Толькі вецер дзьме паволі:
„Дарма жыцьце тваё гіне,
Няма долі бедачыне!“
1909 г.
4
Што тужыць, гараваць?
Маю сілу ў руках —
Хлеб змагу даставаць,
Хіба праца мне страх?
Я — адзін, я — здароў,
Месца ўсюды мне шмат.
Захацеў і пашоў,
Пыл узьняўшы з-пад пят.
Гаспадарку сваю
Ўсю з сабою вазьму.
Песьню я запяю —
Раскатурхаю цьму.
Што мне гнуцца ў дугу?
Каму шапку зьнімаць?
Няўжо-ж я не змагу
Сам сябе падтрымаць?
Волен сьвет мне кругом,
Дзе прайду, будзе знак,
Дзе прылёг, там і дом,
Кожны бедны — сваяк.
1909 г.
|}
