Старонка:Zbor t1v1 1928.pdf/306

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Старонка праверана

Даражэй за ўсё — свабода,
Дык што плакацца дарма?
Воля, воля! толькі шкода,
Што цябе нідзе няма.

1910 г.

2

Эх, нашто ўздыхаць па волі,
Калі я ня маю долі,

Калі марна годы трачу,
Калі сэрца ў смутку плача?

Знаць, няшчасным урадзіўся,
Што сьвет белы зачыніўся,

Зачыніўся, зьбегся клінам…
Горка быць мужычым сынам.

Богач зьяе ў пазалоце,
Мужык бедны мрэ ў бядоце.

У мядалях „зубр“ багаты,
А ты носіш адны латы,

Бо мужычы сын пахілы
Роўнасьць мае… у магіле.

1908 г.