Старонка:Zbor t1v1 1928.pdf/277

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка была вычытаная

СЯЛЯНСКАЯ ДОЛЯ

Ты памрэш, цябе ня будзе,
Пахаваюць труп на грудзе,
Ураніўшы колькі сьлёз.

Над гарбом зямлі пастылай,
Над прасьцецкаю магілай
Пара вырасьце бяроз.

Пры дарозе на кургане
Толькі крыжам болей стане,
Лішнім прыкладам ў нагах.

Цяжкі камень сьцісьне грудзі,
І забудуць скора людзі,
Чый пакоіцца тут прах.

1910 г.