Гэта старонка была вычытаная
А мо‘ ў школку пойдзеш ты,
Будзеш чалавекам —
Без навукі цяжка жыць
Гэтым трудным векам.
Кінеш матку, па чужых
Ты па людзях пойдзеш,
І на шчасьце нападзеш,
Долю сваю знойдзеш.
Ўспомніш матку ты сваю,
Як цябе люляла,
Як табе я ў ноч ня раз
Песенькі сьпявала.
І гасьцінца мне прышлеш,
Не забудзеш маткі.
Вось усьцешуся тады,
Аж запляшчу ў ладкі!..
Аа-аа, мой сынок!
Люлі, люлі, мілы!
Ой, ня плач ты, ня крычы,
Набірайся сілы!
1909 г.
|}
