Старонка:Zbor t1v1 1928.pdf/240

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка была вычытаная

Збудаваў я палац,
Многа фабрык, мастоў.
Сам-жа голы, як бац —
Пары дзьве рызманоў.

Пад ваконьнем ня раз
Я з мяшэчкам хадзіў,
Міласьціны у вас
Хрыстом богам прасіў.

Мяне мочыць раса,
Мяне сонца пячэ,
А у песьнях маіх
Сьляза ціха цячэ.

Я па сьвеце хадзіў,
Косьці ўсюды занёс,
Я на землю праліў
Многа сьлёз, многа сьлёз.

То ня дуб у бары
Заскрыпеў, застагнаў —
Гэта я без пары
Богу душу аддаў.

Нудна звоняць званы,
То мацней, то замруць.
Адзін дзяк ля труны —
Гэта гроб мой нясуць.