Гэта старонка была вычытаная
Вецер загуляе —
Хвойнік, лозы гнуцца.
Плытнік спачывае,
Як сабака ў будцы.
Плытнік гнецца ў полі,
Мерзьне ён у холад.
Ведае нядолю,
Ведае і голад.
Што-ж? бядота гоніць,
Толькі сілы траціш,
Толькі косьці ломіць,
Як хваробу схваціш.
∗
∗ ∗ |
Эх, ты доля, доля!
Голад ты, галота!
Не свая тут воля,
Не свая ахвота.
1907 г.
|}
