Старонка:Zbor t1v1 1928.pdf/221

Залаценькі убор,
Тую чырвань лясоў,
Што на сонцы увосень гарыць.
Я далёка цяпер
Ад палескіх раўнін.
А люблю-ж я той край,
Бы яго родны сын,
І па ім маё сэрца баліць.

1916 г.

|}