Гэта старонка была вычытаная
Пажаўцеў убор,
Пышны ліст яго,
І ціхусенька
Асыпаецца.
Сьціхлі песенькі
Вольных пташачак…
Глуха лес маўчыць,
Думку думае.
Знаць, ён думае
І маркоціцца
Па вясьне-красе,
Залатой пары.
Эх, пануры лес!
Ня журыся, брат:
Для твае вясны
Сьцежка бітая —
Жыцьцё новае
К табе вернецца.
Зашуміш ты зноў
Гучна лісьцямі,
Засьпяваеш ты
Разам з пташкамі
І хвалу сьпяеш
Жыцьцю новаму.
