Старонка:Zbor t1v1 1928.pdf/131

ПЕРАД ВОСЕНЬНЮ

Засмуцілася,
Зажурылася
Даль шырокая,
Неаглядная.

Думкай горкаю,
Невясёлаю
Зьвіс туман сівы
Над балотамі.

А ў палёх даўно
Жыта зьвезена,
Коска, серп крывы
Працу скончылі.

Агаліўся луг,
Даўно скошаны,
Толькі вежамі
Стагі высяцца.

А зірнеш на лес —
Сэрца сьцісьнецца:
І маркотна ў ім
І ня весела!