ЛЕС
Глуха шэпча лес зялёны, І шуміць ён і шуміць, Гоман доўгі, несканчоны Цэлы дзень над ім стаіць.
Пераблутаны галіны У адзін салаш жывы… Лес! аб чым шумяць вяршыны? Лес! што шэпчаш, векавы?
Толькі-ж лес гудзе-ракоча Цёмнай шапкаю вяршын, Толькі-ж лес сказаць ня хоча То, што знае ён адзін.
1909 г.
