Зарасьлі дарогі,
Я іду-дыбаю,
А куды? ня знаю!
|}
|
Зложаны у клунак
Ўсе мае прылады…
Гайда ў пуць-дарожку,
Гайда між прысады!
Вітаю дарогай,
Вольнаю трапою
Ў Божы сьвет шырокі
Мернаю ступою!
Ўжо мяне чакае,
Ў доўгі пуць гатовы,
Мой таварыш верны,
Сябар-кій дубовы.
Ў нашым родным лесе
Вырас ён са мною,
Вырас, ўзгадаваўся
Хмураю вясною;
На блуканьне-гора
Бог судзіў, няйначай,
І злучыў ён долю
З доляю бядачай.
Шкода мне вас кідаць,
Родныя пагоркі!
Ужо няскора ўчую
Згоднае гаворкі
Ветрыка ў садочку
З вішняю зялёнай,
І ня ўловіць вуха
Шопату загонаў.
|
