Перайсці да зместу

Старонка:Vodgulle 1922.pdf/70

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

Чымэка Новы Год спаткае?
Ці аціхне бойня тая?
Чым парадуеш ты нас?

29/XII 1915 г.

|}


ПЕСЬНЯ АДЗІНОКАГА.

Я—адзін, жыву бяз дому,
Сам сабе я першы пан,
Галавы ня гну нікому,
Ня схіляю гібкі стан.

Я—адзін, нічым няскован,
Волен я, як дух палёў;
Ад разбойнікаў захован,
Ад, усякіх зладзяёў.

Я—адзін, нічым ня зьвязан,
Мне няма над чым карпець,
Сьвет нідзе мне незаказан,
Волен ўсюды я ляцець.

Скарб мой—рукі, мой конь—ногі;
Як пайду—сам чорт ня брат!
Кій у рукі і з дарогі
Без нуды зірну назад,

Даражэй ўсяго—свабода.
То што плакацца дарма?..
Эх, ты, воля! толькі шкода,
Што цябе нідзе няма!

7/III 1910 г.


* * *

Эх, на што ўздыхаць па волі,
Калі я ня маю долі?

Калі марне годы трачу,
Капі сэрца ў смутку плача?

Знаць няшчасным урадзіўся,
Што сьвет белы зачыніўся,