Гэта старонка не была вычытаная
Купіць тата Пётру,
Боцікі на ножкі;
Пойдзе мой сыночак
Пракладаць дарожкі.
Новую кашульку
Я табе пашыю,
Ў цёпленькай вадзіцы.
Чысьценька абмыю.
Будзеш! ты харошы!
Цётка не пазнае.
— А чый гэта хлопчык?—
Дзядзька запытае.
Ўсе дзівіцца стануць
І-хваліць Пятруся—
— Гэта я,—ты скажаш:—
Я—сынок Габруся!—
Поўнач пракрычалі ў
Пеўні ў хату з хаты,
Ўсё курыць газьніцы
Блеск падсьлепаваты.
Змучана кабета
Мацярынскім горам
І схілілась ціха
Над сыночкам хворым
І калыша сына,
Страхі адганяе,
А самой ён сэрца
Нешта сьсе, сьціскае.
3/XI 1910 г.
|}
|
ГОРА МАЦЕРЫ. За сялом у полі, |
