Гэта старонка не была вычытаная
Ў вокны зазірае
Месячык двурогі.
Карагоды зорак
Угары мігаюць,
На зямлі сьняжынкі
Сінім блескам зьяюць.
Так спакойна ўсюды,
І такая ціша!
Хворае дзіцятка
Неспакойна дыша,
Забівае кашаль,
Не дае спакою.
— Сьпі, маё дзіцятка!
Сьпі, маё любое!
Ня пужайся, мілы!
Бог сьвяты з табою!
Вон пайшоў ты з хаты,
Сівы дзед з кульбою!
Унь, пайшоў дзед сівы,
Крывіцца і плача…
Уцякай адгэтуль!
Уцякай, бядача!
Ось які дзед гэты:
Думаў напалохаць!
Будзе ён ўсю ночку
На марозе охаць.
А не хадзі ў хату,
А ня лезь сьляпіцай!
Ппач цяпер і мерзьмі
Ды ня будзь дурніцай…
О! Пятрусь харошы!
Любяць ўсе Пятруся:
Любіць яго тата,
Любіць і мамуся.
