Старонка:Vodgulle 1922.pdf/32

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка была вычытаная

П‘юць, гуляюць ўсе багата,
Шум, ігрышчы, куцярма,
Адным словам, ўсім там сьвята,
Толькі нам яго няма.

Тыя-ж краты, тыя-ж дзьверы
Дзень і ночку пад замком,
Той-жа звон, ліхі бяз меры,
Рэжа сэрца, як нажом.

Што-ж? гуляйце! Безгалоўе
Бутлям, скваркам, куляшу!
Я-ж за ваша ўсіх здароўе
Пайку хлеба упішу.

21/XII-1910 г.

|}


ВЕЦЕР.

Пагуляў на волі
Вецер лёгкакрылы,
Пагуляў і будзе:
Адпачынь, пахілы!

Паламаў ты лесу,
Стрэх сарваў ня мала,
З хмарамі і з громам
Спрэчку вёў, бывала.

Рваўся ты к прастору,
Ў стэп шырокі, сіні,
Ды закалыхалі
Ветрыка пустыні.

Што-ж? уляжся, вецер,
Хоць ў чужой даліне!
Ды й ці ня ўсё роўна,
Дзе цябе ня кіне

Доля бедачына,
Мачыха ліхая,
Бо ня маеш, браце,
У сьвеце свайго края…