Гэта старонка не была вычытаная
Восень, доўгая ноч
Над народам вісіць!
З кожнай хаты нуда,
Недастача глядзіць:
З кожнай грудзі людзкой
Хоча вырвацца крык,
Енк балючай душы
Бедакоў-гарамык.
Вочы, поўныя дум,
Ўдол маўкліва глядзяць,
Іх надзеі там ўсе
Ўжо спрадвеку ляжаць.
Раскатурхай народ,
Сьвет яму разьвяжы
І за долю яго
Працу ўсю прылажы!
8/IX 1909 г.
|}
|
РОДНЫЯ МАЛЮНКІ. Бітыя дарогі, Белыя бярозы, Рэчкі і азёры, Вас не пералічыш,
|
