Старонка:Vershy dlia dziacej 1945.pdf/15

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Старонка праверана

У бок прахожы стараніўся,
Яму дарогу уступаў.
Ад страху Рудзька прытуліўся
І толькі ціханька брахаў.
Каня злавілі, прывязалі,
На вобраць беднага ўзялі,
Аборкай ногі абвілі,
І борзды бег яго стрымалі.
І з-за вугла вылазіць Рудзька:
— Гаў-гаў! Гаў-гаў! — давай брахаць.
За хвост каня кусае цюцька, —
Ні адцягнуць, ні адагнаць!
Малыя дзеці тут гулялі,
Дзівілісь многа і казалі
(Па дурнаце не разабралі —
Дзіця малое, як ягня):
— А Рудзька дужшы за каня!


ХРАБРЫ ПЕВЕНЬ

Па надворку певень ходзіць,
За сабою куры водзіць
І крычыць: — Сюды! сюды!
Як кіўне ён галавою,
Сыплюць куры чарадою —
Як адна бягуць туды.
А калі хто кур пужае,
Певень грозна загукае:
— Хто такі там? Хто такі?.
Вось на ток ён зачасаўся.
— Кыш! — адтуль хтось адазваўся.
— А які там чорт? Які?