амакнуўшы ў ваду, брызгаюць кроплямі, краплісты. Краплістым потам зьліўся.
КАПЕЛЛА ж. (ням. Capelle), хор пеўчых або музыкантаў; капэлія, капэльмайстар. Дырыгент капэляй.
КАПЕЛЛА ж. італьян. капліца.
КАПЕЛЯН м. сьвятар пры дамовай капліцы капэлян.
КАПИТАЛ м. грашавая маемасьць; багацьце ў грашах; гатовыя грошы; гатоўка, багацьце; капітал.
КАПИТЕЛЬ ж. лац. архіт. агаловак стаўба з рознымі аздобамі; агаловак, капітэля.
КАПИТУЛА ж, галоўны урад правінціі, кругаколіцы пэўнай спэціяльнасьці (ад лац. Саpus — галава), галоўны урад. Беларусы сяляне вымаўляючы гэтае слова вечна зьбіваюцца, кажуць: каплітула і інш., відаць яно па сазгуччу для беларуса в. труднае.
КАПИТУЛЯЦІЯ ж. вайск. здача гораду ці крэпасьці на варунках; капітуляція.
КАПИТАН м. вайск. старшы афіцэр; капітан.
КАПТЕНАРМУС м. вайсковец ніжшай ступені, які пераховуе вайсковую маемасьць; ключнік.
КАПИШОН м. франц. каўнер каптуром; каптур, нагалоўнік, шлык.
КАПИЩЕ ср. паганская сьвятыня; бажніца, стадола (ад „стод“ фігура божышча „идол“).
КАПКАН м; зьвералоўчая прылада зложаная з двох зялезных дуг на спружынах; запастка, зашчымка, кляпцы.
КАПЛОУХІЙ, у каго астрыжаны вушы; карнавухі.
КАПЛУН м. кладзены птушыны самец; каплун.
КАПРАЛ м. падафіцэр.
КАПРИЗ м. фр. прывярэдлівасьць, гімар, гімэрны, хомар, хаморы, хаморлівы.
