ИЗСТУПЛЕНІЕ, выхадзіць з сябе; разьюшаньне.
ИЗСЧИТЫВАТЬ што, сасчотаваць.
ИЗСѢКАТЬ што, высякаць, вырубаць.
ИЗСЯКАТЬ, ушчукаць, чануць, счануць. Ушчукла вада ў студні. Счанулі сьлёзы мае. Счанула міласердзе людзкое.
ИЗУВАТЬ каго, вызуваць.
ИЗУВЕРТКА ж. выкрутка.
ИЗУВЕРСТВО ср. фанатызм, фанатык.
ИЗУВѢЧИВАТЬ каго, бязвечыць, абязвечыць; пакалечыць; бязьвечча, калецтва.
ИЗУГЛИВАТЬ што, звугаліваць, звугалены.
ИЗУКРАШИВАТЬ што, аздабляць.
ИЗУМЛЯТЬ каго чым, зьдзіўляць, дзівіць даводзіць да найвышэйшага подзіву; здумляць, здумеўся.
ИЗУМИТЕЛЬНО ср. здумеўна, зумеўна. Аж я зумеўся гэта пачуўшы. Зумеліся людзі гледзячы на гэта дзіва.
ИЗУМРУД м. дарагі камень зялёнага колеру; шмарагд.
ИЗУРОДОВАТЬ каго, што; калечыць.
ИЗУСТНЫЙ, які выходзіць з вусн; сызмоўны. Сызмоўная лекція. Сызмоўная пагудка. Сусказны. Суеказнае апавяданьне; сусказная навіна.
ИЗУЧАТЬ што, вывучаць, вывучацца, вывучаньне, вывучаны. Ен вывучае старыя мовы. Я хачу пачаць вывучацца прыроды.
ИЗЪИСКИВАТЬ, вышуківаць.
ИЗЪЯВЛЯТЬ што, выяўляць, выяўна, выяўленьне.
ИЗЪЯЗВЛЯТЬ што, каго; раніць, параніць.
ИЗЪЯН м. вада, вадлівы. Ніякай вады німа ў каня. Якая вада ў дзеўкі? Ніякой вады німа.
ИЗЪЯННЫЙ, вадлівы. Вадлівы конь.
