ЗАТЕРЗАТЬ каго, затурзаць. Затурзалі хлапца.
ЗАТЕРЯТЬ, што, загубіць, загубіцца. загуба.
ЗАТЕСАТЬ, што, зачасаць, зацесьліць, зацесь.
ЗАТОЛКАТЬ, заштурхаць, запіхаць.
ЗАТОРМОЗИТЬ што, загальмаваць.
ЗАТОЧАТЬ каго куды, ссылаць, ссылка, ссыльны.
ЗАТОШНИТЬ, занудзіць. Занудзіла пад лыжачкай.
ЗАТОЩАТЬ, затушчэць.
ЗАТРАВЛИВАТЬ каго, што; зьвера сабакамі: зацкаваць, засковіць. Мядзяную даску квасамі: выпаляць.
ЗАТРАПЕЗНЫЙ, застольны. Застольная песьня,
ЗАТРАТА, выдатак.
ЗАТРЕЩИНА ж. поўха, аплявуха. Даў поўху, аплявуху.
ЗАТРОГИВАТЬ, закранаць, датыкаць, зачапаць.
ЗАТРУДНЕНІЕ, труднасьць, цягоба, мітрэнга, турботы.
ЗАТРУЖДАТЬ, турбаваць, мітрэнжыць.
ЗАТЫЛОК м. задняя часьць галавы над самай шыяй, за цемям; патыліца. Ніжэй шыі — карк, каршэнь, над самай шыяй „загривок“ — кайпель.
ЗАТХЛОСТЬ, затхля, тхля.
ЗАТѢВАТЬ што, зачаваць, зачанумць, зачанкі. Блага зачаваць, калі нечага жваць. Зачаваць ігрышча. Скоры па ўсякія зачанкі.
ЗАТѢМ прысл. затым, пасьля, ўрэшце. Перш я ўвыйшоў, а затым ўжо ён. Пасьля трэба гэта зрабіць. Урэшце сказаў.
