Старонка:Uładzimier Chadyka - Suniсy (1926).pdf/33

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

Адлягло на сэрцы ў Піліпа,
Нуды запрапаў векавечны мох…
Чацьвертае лета красуецца ліпа,
Воляю будзячы доўгі аблог.

Барозны поруць пякучыя косы,
Слушаць балота, настояў што плач…
На кавадлах пядзі-цалосы
Паляглі ушыркі ад цяпла…

Новыя хаты плечы ня муляць.
Ня будуць грудзі сушыць хлявы.
Раньне дугу на спіне разагнула,—
Карак ня ўгне ужо галавы…

Зарубцаваліся змаганьня раны,—
Плужыцца згодай вольны прастор…
Воля-ж зачэша рукі у пана,—
Месца вінтоўцы уступіць сахор!..

Чацьверты год бурахваліць ліпамі,
Крыецца шоўкам голы аблог…
Сэрца наводкай бурліць у Піліпа,
Нуды запрапаў векасівы мох.

|}