Старонка праверана
Дарма-ж яны, сьлепавокі, кавэнчацца?—
Выскубе бура ім косы…
Вунь ўжо агнёвымі іскрамі, венчацца
Палосы.
Хмары густою заліліся чырваньню,
Напал зара іх разьбіла…
Доўга ў мароз на сабе цёмны вір яна
Насіла.
Хукала сонца зямлю цяпла ласкамі,
Май штурхаў дожджык—праліцца…
І разгарнулісь жыцьцёвымі краскамі
Суніцы.
|}
