Гэта старонка не была вычытаная
Ci-ż warta żyć paśla hetaha? Choć-by adna żywioła, na świecie bajałasia nas zajcoŭ… Pajdu dy utaplusia ŭ wozieru — raz prapadać!
Napłakaŭsia, nadumaŭsia biedny zajczyk i jdzie tapicca.
Woziera było blizka. Padyjszoŭ zajczyk pad woziera, papłakaŭ, raźwitaŭsia iź świetam. Tolki jon bliżej padyjszoŭ da bierahu — skok! żaba ŭ wadu: spałochałasia zajca.
— Ech, każa tady zajczyk, jość-ża na świecie stwareńnie, szto i mianie bajicca. Jamu, widać, jaszcze harej żywiecca, jak mnie. Można, znaczycca, żyć na świecie.
I pabieh zajczyk nazad u les.
|
67. Dudar. Byli ŭ baćki try syny, |
