|
Ne żartuj ty z mianie
Łaskaj ciopłaj swajej,
Nie čaruj ty mianie
Zirkam dziŭnych wačej.
Nie każy mnie: lublu,
Što ja twoj, nie każy, —
A sa słowam «lublu»
Pačućcio ty wiaży.
Bo luboŭ, to nia zyk
Ad pustoha słaŭca,
A luboŭ — światy kryk
Maładoha żyćcia.
I kachańniem duša
Może praŭdu kaza,
Usiu świataść duša
Jaje może spaznać…
Nie żartuj że z mianie,
Nie każy, što ja twoj.
Raz nia lubiš mianie
Swajej čutkaj dušoj!..
| 
