Старонка:Pieśni (1913).pdf/15

Na ludziej jon złosny,
Złosny i na ściużu.

Z haroda u horad
Błukaje, kłypaje:
Honić jaho hoład,
Choład padhaniaje.

A ŭsled z imi — hore,
Hore śledam chodzić
I usim hawore:
Harbaru praškodzić,

Kab jon nie dabiŭsia
Sabie lepšaj doli,
Ščaścia nie dażyŭsia
Na wieki nikoli!

A za što? — chto znaje!
Čym jon winawaty?…
Dola, bač, takaja —
Jeju jon praklaty…
................

Dożdżyk pakraplaje,
Pa hrazi chlupoče, —
Harbara pużaje,
Z harbara rahoče.

A u tacht načyńnie
Z dażdżom pieśniu hraje, —
Serce ad jej stynie,
Kroŭju aciekaje.

Poŭny ŭwieś kłapotaŭ,
Jdzie harbar, śpiašycca…
Dzież to na rabotu
Jon prystanawicca?!..

---