Старонка:Pieśni (1913).pdf/11

Ceły dzień za pahanym stałom,
Ceły dzień skuru ćwiorduju skrob,
Stajučy ukapanym kałom,
Ja zaduchaj atrutnaju sop.

Nie hladzieŭ i nie bačyŭ ničuć,
Što tam jość na dware za aknom:
Ci tam wietry chałodnyje dźmuć,
Ci ziamielka spawita ciapłom.

Nawakoła čatyry ściany,
A na ich — zaplaśnieŭšaja stol:
U sabie zawalili jany
Usiu kryŭdu, żadannie i bol.

Woś i wiečer… chacia ja na mih
Na adzin sabie ščaście najdu:
Kinu-rynu usio i usich
Dy u pole za les ja pajdu.

Dy jak stanu siarod tam lahoŭ,
Dy atkryju zbalełuju hrudź…
Buduć s pacham prynadnym listkoŭ
Wietry ciopłyje ŭciechaju dźmuć

I prasmahšuju dušu maju
Ŭpojuć wolaj šyrokich paloŭ,
Upryhozać pakutnuju ŭsiu
Ciepłatoju pahučaj swajoj.

A jak siły — żywicielki toj
Nabiarusia dawoli ŭ paloch. —
Mnie lahčej stanie ŭ pracy ciażkoj
U majsterni ścienach čatyroch!..

---