Старонка:Pesni galby 1910.pdf/75

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка была вычытаная

Гнецца плытнік ў полі,
Мёрзне ён у холад;
Знае ён нядолю,
Знае ён і голад.

Што ж? беднота гоніць!
Толькі сілы траціш;
Толькі косьці ломіць,
Як хваробу хваціш…

* * *

Эх, ты доля, доля!
Голад ты, беднота!
Не свая тут воля,
Не свая ахвота!..

|}