Гэта старонка была вычытаная
Што у кнігах пішуць,
Што мы ў сьвеце значым,
Бо мы самі цёмны,
Сьвету мы ня ўбачым.
Слухай, што настаўнік
Гаварыць там будзе
Пра навуку, кнігі
І аб цёмным людзе…
А старанным будзеш,
Да навукі здатны,
Я прадам кароўку
І кажух астатны;—
Далей йдзі ў навуку!
Толькі, брат, вучыся…
Дык глядзі, сыночак,—
Шчырэнька вазьміся!
На гульню пустую
Плюнь, махні рукою,
Каб і я і маці
Цешылісь табою“.—
На казаньне бацькі
Атказаў Ігнатка:
—„Буду я вучыцца,
Як ты кажаш, татка!“
А як спаць улёгся,
Думкі ўзварушылісь,
І ўсю ноч Ігнасю
Школа, кнігі сьнілісь.
|}
