Старонка:Pesni galby 1910.pdf/59

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка была вычытаная

Кінеш матку, па чужых
Ты па людзях пойдзеш
І на шчасьце пападзеш,
Долю сваю знойдзеш?
Успомніш матку ты сваю,
Як цябе люляла,
Як табе у ноч не раз
Песьні я сьпевала.
І гасьцінцу мне прышлеш…
От я буду рада!
Дазайдросьціць вось тагды
Мне уся грамада!

Аа, аа, мой сынок!
Люлі-люлі, мілы!
Ой, не плач ты, не крычы,
Набірайся сілы…

|}