Старонка:Pesni galby 1910.pdf/14

∗
∗               ∗

Рана засмуцілісь
Думкі, сэрца дзеткі,
Рана вы завялі,
Веснавые кветкі!

Ці мароз знячэўку
Вас прыбіў вясною,
Як на сьцежку жыцьця
С простаю душою

Стаў я, поўны веры,
Радасьці і сілы.
Што-ж на вас дыхнуло
Холадам магілы?

Што-ж вы не спакойна
Кружыцесь, як пчолы?
Думкі мае думкі!
Што вы не вясёлы?

Ці краіны роднай
Балоты гнілые
Смуткам вас акрылі,
Думкі маладые?