Гэта старонка была вычытаная
Жонка мая дарагая!
Ты ня скрыўдзь Івана.
Калі грошэй не хватае,
Пазыч у Сьцепана;
Нехай дзядзька не баіцца —
Аддамо с падзякай. —
Хлопцу-ж трэба хоць акрыцца,
А ня йсьці сабакай.
Спраў кажух яму і боты,
Выпраў, як і людзі,
Дай с сабою колькі злоты —
Весялейшы будзе…
Калі досыць корму маеш,
Падкармі больш сьвінку,
Мо’ якую захаваеш
На вялікдзень шынку;
А калі на грош нехватка,
Або корму мала, —
Закалі і с поўдзесятка
Хунтоў прышлі сала…
Сын мой! Снасьці рыбаковы
Добра ты прыпратай, —
Згодзяцца; а венцер новы —
Маеш час—залатай;
І ешчэ, мой сын, прашу я,
Човен кінь ў адрыне,
Нехай вецер не сьвідруе,
Нехай так ня гіне.
