Старонка:Paulinka.pdf/40

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

——— 38 ———

Каровы мае кожная варта па якой сотні рублёў; як загілююць летам, дык і на добрым кані іх ня ўгоніш.

ПАЎЛІНКА (хітравата). Пэўне і авечкі ў пана Адольфа так-сама гілююць?

АДОЛЬФ (А так, так! Маю пятнаццаць старых і дваццаць маладых. Як удара гарачыня, дык яны чуць ня ўсе чыста круцяцца на адным месцы.).

ПАЎЛІНКА (ідучы па гарбату для сябе, у старану публікі). Матыліцы авечак мучаць, як і сам тут (паказываючы пальцам на сваю галаву) матылі мае, а думае, што яны зыгуюць.

АЛЬЖБЕТА. Якія-ж сёлета ўраджаі ў пана Адольфа?

АДОЛЬФ. А нішто сабе. (Відам лгучы). Жыта нажаў коп са дзьвесьце, аўса так сама — са дзьвесьце, ячменю — з сотню.

АДЗІН З ГАСЬЦЕЙ. А колькі-ж у пана зямлі?

АДОЛЬФ. Валокі з паўтары добрыя будзе.

ГОСЬЦЬ. І лес ёсьць?

АДОЛЬФ (абціраючы хустачкай лоб). А як-жа — ёсьць: з паўвалокі, калі ня болей. Сасна ў сасонку!

ГОСЬЦЬ (І сенажаць ёсьць?).

АДОЛЬФ. Ёсьць, ёсьць! Над самай рэчкай, так сама з паўвалочку. Мурог, як шафран.

МУЗЫКА. Дык у пана ўсяго з паўвалочку ворнай зямлі?

АДОЛЬФ. Н-нуу так! З добрую паўвалочку.

АЛЬЖБЕТА. У нас ворнай зямлі мусіць і са тры валокі будзе, і то мы столькі не нажалі.

ПАЎЛІНКА (сеўшы з гарбатай пры стале). Пан Адольф лепшы, відаць, за нас гаспадар.

АДОЛЬФ. О, у мяне гаспадарка ні ў чым ня зблыша. У мяне жонка і то будзе лепшая, як ува ўсіх.