Старонка:Paulinka.pdf/24

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка была вычытаная

——— 22 ———


СЬЦЯПАН (абціраючы вусы і сплёваючы). Шчыплецца, каб яе гаручка.

ПРАНЦІСЬ (хаваючы гарэлку). Ага, вось-цо-да, шчыплецца, собственно, бо чужая, пане добрудзею. (Абодва закурываюць).

АЛЬЖБЕТА (да Агаты). А ці заўтра, свацейка, будзеце на кірмашы?

АГАТА. Ды трэба-ж будзе як сьцягацца.

Зьява IX-ая. Тыя і Паўлінка.

ПАЎЛІНКА (уваходзячы да Альжбеты). Можа-б, мамка, прыціснулі сыр, бо да заўтрашняга не адцісьнецца.

АЛЬЖБЕТА. Яшчэ пасьпее… Дай мне з цёткай разгаварыцца.

ПАЎЛІНКА.. Ідзеце, ідзеце, мамка, а я за цябе з цёткай пагавару.

АГАТА. Ідзеце, свацейка. Тудэма-сюдэма, не зважайце на мяне. Мы тут з Паўлінкай пачакаем на цябе.

АЛЬЖБЕТА (выходзячы). Ну, як сабе хочаце. (Паўлінка з Агатай садзяцца на куфры і жыва аб чымсь гавораць).

Зьява X-ая. Паўлінка — Сьцяпан — Пранцісь — Агата.

СЬЦЯПАН. Знаеце, сваток, гэтага, гэтага… як ён… а каб цябе… (Да Паўлінкі). Паўлінка, як гэты завецца, што мяне сягоньня падмазываў?

ПАЎЛІНКА (з месца). А скуль-жа я магу ведаць, хто татку мазаў?

СЬЦЯПАН. Ну, гэты-ж?… каб ён цяміўся… як яго?… зяць, зяць!