Tłusty huski, kumpiakí, da jazykóŭ dzwónki,
Smáčnyje! — wandzónyje ŭ kóminie s pakróŭcam,
Paslá siekána miása na apóšnia dáńnia;
Takoja byłó ŭ Sudździ na rának śniadáńnia.
U dźwioch izbách dźwie ŭ kučki sabralíś hramádki;
Staréjšyjež pry máłam stalé wialí hádki
Ab siakrétach u krají nówych haspadárśkich,
Što raz nówych ukázach wiélmi sróhich, Carśkich.
Padkamóry uwáhi ab wajnié wywodzić;
Wajščánkaž ŭ wakulárach, skónčyŭšy śniadánia,
Padkamóraha žónce kładzié s kart hadáńnia.
A u druhoj światlícy panki maładziéjšy
Ab myslíŭstwie razkázy ŭzymájuć cišéjšy;
Bo Asésar i Rajént, na hawórku hády!
Znáchary ŭ myślíŭstwie, — byŭšy miež hramády,
Nachmuryŭšyś s padłóbja na siabié hladziéli.
Tož oba ščuli zájca i piéŭnaść tu miéli,
Što chartý jich pájmájuć šaraká ščaślíwie,
Da našłásia mužýcka jaryná na niwie;
Tudýž zaj! — užo Kusy, Sakół, dahaniáli,
Až Sudździá dajaždzáčym káže, kab prystáli:
Nia rády, dy strymáliś, choć na dušý hniéŭna;
Wiarnulisia sabáki; nia zhadać na piéŭna,
Aśli šarák daŭ ciáhu, ci daždáŭsia zhuby,
Čy Sakału, ci Kusu papáŭsia u zuby,
A móža zjéli ŭ zhodzie? — usiák tam sudzili,
Dyj na druhí raz spráwu tuju adłažýli. —
Stáry Wojśki pa izbách cichońka badziáŭsia,
Cikáwymi zrénkami ukruh scien jon hnáŭsia;
Nia ŭ čas jamu stralécki, ni stárych zabawy.
Wídna, jon u haławié máje wážny spráwy.
Skuranuju łapátku nósić, — čásam stanie,
Padumaje, dyj muchu zabjé, dzie pryhlánie.
