Старонка:Pan Tadeusz (1859).pdf/91

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

Woś staréjszyje páni wýpili tu káwu,
Toż dziéłam uzialísia za druhúju stráwu;
Haráczeńkaja píwa, — pabiéła s śmiatány,
A twaróh na kusóczki máły pakrajány.

Dla mużczýn, szto chto lúbić, ráznyje wandzónki,
Tłústy húski, kumpiakí, da jazykóu dzwónki,
Smácznyje! — wandzónyje ukóminia spakróucam,
Dýmam s smółna dziaréuja, rázam spadjałóucam,
Paslá siekána miása na apósznia dáńnia;
Takája byłó u Sudździ na rának śniadáńnia,

U dwúch izbách dwie ukúczki sabralíś hramádki;
Staréjszyjeż pry máłam stalé wialí hádki,
Ab siaklétach u kraí nówych haspadárśkich,
Szto raz nówych ukázach wiélmi sróhich Carśkich.
Padkamóry uwáhi ab wajnié wywodzić,
Jakú karýść, parádak nówy janá sródzić ; —
Wajszczánkaż uwakulárach, skónczyuszy śniadánia,
Padkamóraha żónca kładzié skart hadáńnia. —
U druhoja światlícy panki maładziéjszy
Ab myslíustwie razkázy uzymájuć ciszéjszy; —