Toż czytáu u zadúmj: Ahinski s Wizhírdam,
Daminikány s Rýmszaj, — Rýmsza s Wyszahírdam,
Radziwił s Waraszczákaj, — Hédrajć s Radałtóuśkim,
Abuchówicz s kahałam, — Juráha s Piatróuśkim,
Maléuśki s Mickiéwiczam: — tut i hraf upisány,
S Saplicaju. — Czytáje i dumý kachány
Wiadúc jahó u toj czas, jak spráwy wialiki
Sudziliś u Trybunáli; — czuje swajé kliki,
Báczyć siabié ukantúszy, u zupáni biéłym,
Jak wáżna — »prycichnicie!« kryczýć horłam céłym.
U tych dumách, páciery szépczuczy pamáłu,
Zasnúu paslédni u Litwié wóźny trybunału.
Takije, pry achwócie, spráwy uprószły léta
Wialí u cícham dwaré, — kalí részta świéta
Zaliwáłaś slazámi, (káże hádka stara,)
Baczysz toj muż waliki, — jahó pałkóu chmára,[1]
Uziáuszy s sabój wajénny arły załatyje,
Rázam s siarébranymi, u krai czużyje
Biehli iż puszcz Libijśkich pad Alpy wysóki,[2]
Ich hrómy zalatáli uziamiélki dalóki,
- ↑ Toj muż wialíki: héta Napalón Banapárta car prancúżki. —
- ↑ Biéhli iz puszcz Libijskich pad Alpy: — héta usió zamórskije krái, at nas dalóko. — Pirámidy, to staubý kámiannyje, wiélmi wialíkije i stáryje. Ich jaszczé piéred naradzéńniam Chrystá wýmuruwali. — Dálszyje prázwiszcza ziamiél usió zamórskich. —
