Hawórka tam uniáta dziéle kabiacíny,
Parádkam zawiazáłaś znoú pamiéż drużýny;
I paszli kruhóm sudý hrómka razpraúlańnia,
Dziéle siahódniaszniaho úlésie palawáńnia.
Acésar tam s Réjentam spor wiali upárty,[1]
Zaielisia ab swaí prasłáúnyje chárty:
Rajént kryczáú, szto jahó kúsy zájca z hłádziú,
Acésar szto z Szarakóm jaho sakół słádziú.
Da lúdziej paszlí na sud — i usié da kółá,
Adný brális za kúsa, druhi za sakółá;
Adný dziéle znácharstwa, druhije basz swiétki,
Sudździá cíchanka szapnúú da swajój susiétki:
Darúj siastrá szto ciabie s wiaczéraj nia żdáli,
Dúmali szto nia prýdzież, — a prahaładáli,
Tak każe, Padkamóra czárku naliwáje,
Dyj ab nawinach úkrái cicha razprauláje.
Kali taká hawoórka u krúh stałá chodzić,
Tadaúsz s kabiacíny i waczej nia zwódzić:
Uspómniú ab to miésta załatýje hádki,
Toż miéła być siadzéńnia jahó nia nahládki!
- ↑ Rajént, — czyn takí, nia raunújecczy ciapiéreszni siaklatár — Rajénty práwili kancarálijaj, dyj pisáli sudawýje pryhawóry. — Balésta, to imiá Rajénta, ab katórym tut uspaminak. A dziéle taho Rajéntau czásta zawúć baubatunám: (Adwakátami) szto janý piéred sudóm wywádziać hrómka réczy ab dziéłach.
