Перайсці да зместу

Старонка:Pan Tadeusz (1859).pdf/21

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

Na chwalwárk, sztob úadziéżku niadziélnu prybrcca,
Bo nia dziéłaż tak hóściu lícha pakazácca. —
Ránkam jaszczé adziéżku sumiéú jon prymiérać,
Bo wiédaú szto s hasciámi prydziécca wiaczérać. —
Pan Wojski spaznáú chłapcá, razkryżawáú rúki,
I skrýkam abniáú jahó, caławáú da muki,
I hawórkaj biez łádu, parádku mianiáliś,
Jak bywáje, kali woś dóúha nia widáliś. —
A jak Wójśki zdawoli chłapcá napytáúsia,
Tak záraz, szto u dwaré, hawarýć uziáúsia. —

»Dobra moj Tadaúszku,» (tak báczysz maníli
Dziaciuká, bo Kaściúszki imianiem chryscíli
Na pámiatku, szto útuju wajnú jon radziúsia,)
»Dóbra moj Tadaúszku szto ty pajawiúsia.
Damóú úpóru, jak dziaúczát mnóha tut bywáje,
Pabáczysz! — tabié dziádźka wiasiella syhraje;
Jość s czahó wybrać, hasciéj, basz snapóú úharúdzie,
Sjéchalis námies sudzíć u hranícznam súdzie,
Sztob s hráfam spor sumiéżny da kańcá prywieści,
Da i Pan hraf woś záútra stánia tut na miéści; —