Старонка:Pan Tadeusz (1859).pdf/114

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

Tałkawáńnia Bylicy druhoj.


1) Niéman, — héta wialíkaja na Litwié raká; — janá pływié czérez Mińśkuju, Hródzienśkuju, Wileńśkuju, Kówieńśkuju hubérnii; - paslá uchodzić u ciapiéraszniuju Prúśkuju ziamlú i kalá Mémla húbicca u baltýckam móry. —

2) Kameta, — zwiezdá szto czásam pakázywajecca na niébie; woś jak báczyli my i uciapiéraszmiam 1858. hadú, szto badziáłasia dóuha pa niébie s wialíkim chwastóm.

3) Żakiéi, hétak pany, szto żywúć na maniér zamorski, mániać swaich lakajáu. —

4) U razónki huláła: — héta szpáhi, szto ciapiér piachótny, achwiécery nósiać pry bakách. —

5) Prymás — najstárszy u pólszy ksiądz Biskúp; —