biét i dziaciéj i żurýcca ab ich dabró. U nas czásta, dziéle grécznasci, lúdzie samawółna chryścili susiédau i znakómych jakimś czýnam, szto paslá użé paszló u abýczaj. —
8) Padkamóry, — wialíki to czyn kalíści u Pólszy. — Jon maniusia starszéjszym w swajóm pawiécie pamiéż szláchtaj. — Jak Maskwá stáła práwić Pólszaju, to użé czyn hény nia mieu nijákaj siły; dziéle grécznaści czásam kahóś tym czýnam manili. Jakiś czas jaszczé Padkamóry sudziu miażawýje spráwy, a poślá i to prapáła. — Toż zastupáu jon szásam Marszáłka i Kamórnikau stáwiu. —
9) Kantúsz, — takoja ubráńnia dauniéj Palakí nosili janó byłó wiélmi krasíwaja. —
10) Wóźny, inaczej anaráł, — máły to czyn u pólszy. — Sud stáwiu woźnaha iz dróbnaj szláchty, katóraja miéła swoj kusók rallí. —
11) Zámak, byu to wialíki kámianny pałác, sa usimi haspadárśkimi prystrójkami: — jon, dla abaróny at niapryjáciela, byu kámiannaju scianóju, czy wałam, sýpanym iz Ziamli i astrakáłam umacówanym, kruchóm basz pójasam abwiadzióny. —
12) Znaczki szlachéćkije, to harbý. U starynú karalí sulíli harbý ludziam za zasłúhi; — a chto mieu
