Старонка:Pan Tadeusz (1859).pdf/108

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

Wileńskaja Wostrabrámskaja, zamkawája Nawahródzkaja, Żyrawickaja i Barúńśkaja Najswiętszaja Pánna. —

3) Kaściúszka anaráł Pólski, katóry za dziadóu nászych wajawáu s Maskóuśkaju i Miamiéckaj siłaj za wółnaść Polszy, Litwý i Rúsi. —

4) Rajtáń, pan iz czórnaj Rúsi. Jon to na rádzie, (sejmie) prawiédawszy szto druhíje paný zhadzilisia sztob Pólszu s Litwóju sumiéżnyje cárstwa razabráli, iz żałaści pa wołności utrácie, razparóu sabié nażóm brúcha. — Kniżki Fadón i żyćció katóna wiélmi razúmnyje, wy ich ziétki nia pajmiocié. Piérszaja píszeć ab duszy czaławieczczaj, a druhája apísujeć życció práwiednaha czaławiéka, katóry, jak atczýzna jaho paciráła wółnaść, s wialíkaha żálu atabráu sabié żyćció. —

5) Jasíńśki i Karsák pólskije achwicéry, — janý baranili Práhu, szto piéred Arszáwaju, at anaráła Maskóuskaha Suwórawa. —

6) Dambróuśki anaráł pólski, wiélmi atwáżny i razúmny czaławiék. —

7) Wójski, — héta taki byu u Pólszy czyn. — Jak bywáła usiá szláchta wýciahnie próciu niapryjáciela, (szto nazywáłaś tahdý paspalítaja ruszéńnia) to jaho dziéłam byłó astawácca dóma baranić ka-