Старонка:Neafity.pdf/5

І слова праўды паняслі
Па ўсёй нявольніцкай зямлі
140 Твае апосталы святыя.

                III

Тады ж якраз яе Алкід,
А з ім гетэры маладыя
Ды п’яны дзед — казліны від —
На самым Апіевым шляху
У гаі слаўна разлягліся
Ды яшчэ лепей напіліся,
Хвалу прыносячы Прыапу.
Аж зірк! Ідзе святы Пятро
Ды, ў Рым ідучы з божым словам,
150 Звярнуў у гай — пад яго сховам
З дарогі адпачыць. — Мір вам! —
Сказаў утомлены апостал
І оргію благаславіў.
Ды словам ціхім і лагодным
Ім звеставаў, як блізкім, родным,
Любоў і праўду і дабро,
Дабро найлепшае на свеце —
То браталюбства. І той сыты
І п’яны, голы як ёсць Фаўн,
160 І сын Алкід твой, і гетэры —
Пападалі ўсе да зямлі
Перад Пятром, і павялі
К сабе у тэрмы на вячэру
Таго апостала…

             IV

І ў тэрмах оргія. Зіхцяць
Палацы ў пурпуровых шатах.
Амфоры курацца. Дзяўчаты
Траха не голыя стаяць
Перад Кіпрыдаю і ў лад
170 Спяваюць гімн. Тут угатован
Вясёлы баль. І паляглі
На ложах госці. Рогат. Гоман.