hygijenu i inš. Poruč s tym jana znachodziła ješče čas i dziela taho, kab wiaści rabotu miž swaimi starymi znajomymi wilenskimi rabotnikami.
U časi hetkaj pracy „Ciotku“ spatkaŭ ciažki udar: u rodnaj wioscy — ǔ Lidčynie — pamior jaje baćka. Pajechaŭšy chawać baćku, „Ciotka“ i tam nie ŭsiadzieła biez raboty: jana abježdžała wioski, dzie panawaŭ pad toj čas tyfus, kab dać sprawozdaču ǔ Wilni i prasić pomačy dla zrujnawanych wajnoj sielan, — dy tut zaraziłasia na tuju chwarobu, katoraja jaje nie čapila ǔ časie pracy ŭ tyfusowym baraku. Asłabieǔšyje ad nadmiernaj pracy siły byli pryčynaj taho, što „Ciotka“ nie pieraniesła chwaroby i ŭ noč s 4 na 5 lutaho 1916 hodu addała Bohu dušu. Jaje pachawali na wiaskowych mohiłkach miž tymi šerymi harotnikami, dla katorych jana pracawała ǔsio swajo žyćcio.
∗
∗ ∗ |
Niezwyčajnaja roznarodnaść hramadzkaj pracy, žadańnie ŭsiudy pryłažyć ruku da światoj sprawy adradžeńnia biełaruskaho narodu i awočnaść raboty świedčać najlepiej ab duchowym bahaćci hetaj pieršaj biełaruskaj paetki i piśmieńnicy. Dy heta wyjaŭlajecca i ǔ tworach jaje, dzie duch pieśniarki buntujecca proci tych putaŭ, u jakije zakawali naš narod, zakawali wolnuju wolu čeławieka. Hety buntaŭničy duch to šybaje ǔ niedaścihłuju wyšu, to iznoǔ, zmučeny nieustannaj baraćboj, prynikaje da ziamli i raspływajecca ŭ horkich ślozach…
Pieršy peryod paetyckaj tworčaści „Ciotki“ — heta wieršy na palityčnyje temy, pisanyje ǔ 1905-6 hadach. Jarkije pradwieśniki rasiejskaj rewolucii — wializarnyje rabotnickije demonstracii, biez miłaserdzia rasstreliwanyje carskim uradam, terrorystyčnyje akty
