Aloizija s Paškiewičou Kiejrysowaja („Ciotka“).
Z imiem „Ciotki“ złučajucca pieršyje začatki biełaruskaj raboty ŭ Wilni — ǔ 1904-1905 hadoch, kali, poruč z rewolucyjnym rucham pa ŭsiej Rasiei, pačaŭsia ǔ šyrokich massach narodnych ruch biełaruski. Pad toj čas u Wilni pačali ładzicca biełaruskije rabotnickije orhanizacii — kružki Biełaruskaj Socyalistyčnaj Hramady, i tut „Ciotka“ wykazała swaje orhanizatarskije zdolnaści. Jaje možna było bačyć na ǔsich wialikšych rabotnickich schodach, a kali nastaŭ čas wialikich publičnych mitynhou, „Ciotka“ wystupała ŭsiudy, budziačy ahulny spohad swaimi ščyrymi, haračymi biełaruskimi pramowami. Asabliwuju enerhiju wyjawiła „Ciotka“ ǔ časi swajej niadoŭhaj pracy ŭ nowa-wilejskaj balnicy: jana była tut u samym centry rabotnickich orhanizacij Nowa-Wilejska.
Užo pad samy kaniec rewolucyjnaho peryodu ǔ Wilni pačala wychadzić pieršaja biełaruskaja lehalnaja hazeta „Naša Dola“, i "Ciotka“ pryniała ǔ jej haračaje učaście. Majučy wialikije pisarskije zdolnaści, jana drukawała tut swaje twory, katoryje stanawili pradoǔžeńnie jaje pieršych paetyckich sprob na sučasnyje palityčnyje temy.
Kali reakcija pačala šyrycca ŭsio bolej, i „Ciotku“ paciahnuli pad sud, jana prymušena była wyjechać