Перайсці да зместу

Старонка:Našy pieśniary (1918).pdf/43

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

— piše jon ab sabie ŭ wiazancy wieršaǔ, nadrukowanych u 2 sšytku „Maladoj Bielarusi“.

Pačućcio swajej siły — siły ŭsiaje rabočaj siamji, katoraja swaimi mazalistymi rukami tworyć skarby świetu, — heta asnaŭny matyǔ piesień Ciški Hartnaho. U tych pieśniach („Pieśnia harbara“ i inš.) žyćcio burlić žywoj krynicaj. U jaho wačach i

„… luboǔ — to nia zyk
Ad pustoha słaŭca,
A luboŭ — światy kryk
Maładoha žyćcia!“

i ŭ kachańni jon bačyć poŭnaje złučeńnie duš na asnowie jednaści idej i supolnaj pracy dla światoj sprawy:

Oj, dziaŭčynka, — ty lubka maja,
Ty moj aniał ad Boha światy.
Ǔžo na wieki twaim staŭsia ja,
A na wieki majeju ǔžo ty!

Ja jak druha ciabie pakachaŭ
I tawaryša maju ŭ tabie,
Bo ŭ luboŭ da ciabie ja ŭliwaŭ
Swoj haračy pryzyǔ k baraćbe.

Ja u dumkach haračych hadaŭ
Ab niadoli krainy swaje
I ciabie ja kachańniem pryzwaŭ
Sa mnoj žyćcie addać za jaje.

Woś, dziaŭčynka, ty lubka maja,
Budź tawaryšam wiečna ty mnie,